FORUM Łódzkich Mam

Czy zdecydujecie/ zdecydowałyście się na ta formę??

Ja nawet gdyby mnie było stać nie wiem czy zdecydowała bym się zostać z dzieckiem w domu do 3 roku zycia. Po doświadczeniach które mam uważam że żłobek dla rozwoju dziecka ma duże znaczenie. Młody szybko nauczył sie mówić, nie boi sie dzieci.
Ja wróciłam do pracy, zarabiam mam kontakt z ludźmi.

A jakie jest Wasze zdanie?

dla mnie wychowawczy to ostateczność, maż miał chwilę zwątpienia jak młody strasznie marudził, ale młody na razie siedzi z opiekunką, później mam nadzieję żłobek, jeśli bym nie miała wyjścia to bym z młodym została, z resztą mam na to jeszcze czas

Miałam wychowawczy - całe 5 dni
Brakło mi macierzyńskiego + urlopu wypoczynkowego więc musiałam wziąć wychowawczy.
Na szczęście Żaba dostała się do żłobka więc nie musieliśmy podejmować trudnych decyzji

lmyszka pisze:Czy zdecydujecie/ zdecydowałyście się na ta formę??

Nie zdecydowałam się, bo mi się nie należał

Ja nawet nie biorę wychowawczego pod uwagę, bo po prostu nie możemy sobie na to pozwolić - głównie przez kredyt mieszkaniowy i nasze przyzwyczajenia , pewnie dalibyśmy radę z jednej pensji ale byłoby trochę ciężko.

Pepsi pisze:Nie zdecydowałam się, bo mi się nie należał

Dokładnie tak jak u mnie.......
Ale pewnie gdybym miała taką możliwośc to bym wzięła mam zamiar no i w sumie mus siedzenia z dzieckiem sądzę że szybko do pracy nie pójdę niestety.....

Mi też się nie należał. Do tego, zrezygnowałam z kilku tygodni na rzecz męża i wróciłam do pracy.

martula_87 pisze:Pepsi pisze: Nie zdecydowałam się, bo mi się nie należał

Dokładnie tak jak u mnie.......Ale pewnie gdybym miała taką możliwośc to bym wzięła

Podpisuję się pod tym. Też mi nie przysluguje (nawet macierzyński), ale gdybym mogła, to pewnie bym wzięła chociaż trochę wychowawczego.

Ja nie biorę wychowawczego. Już na macierzyńskim mam dosyć siedzenia w domu, więc w grudniu Wit będzie ze mną chodził do żłoba, zeby się przyzwyczaić, a od stycznia już będzie zostawał. Nie wyobrażam sobie siedzieć z dzieckiem w domu, jednak ludzie to mój żywioł, muszę pracować. No i finansowo też...

Ja jestem na wychowawczym niecały rok i jeszcze 2lata na pewno będę. Teoretycznie podobno mogę być do 6 roku życia Wojtka ale tak długo nie zamierzam Moje dziecko niestety do żłobka iść nie może a raczej nie powinno bo nie wyobrażam sobie żeby przedszkolanka chodziła za Wojtkiem i pilnowała aby nie wyjmował aparatów słuchowych a robi to niestety często Mam nadzieje że do czasu przedszkola zrozumie że nie wolno ich zdejmować . Na szczęście póki co finansowo jakoś sobie radzimy więc takie rozwiązanie jest możliwe.
No i może dodam że od początku ciąży wiedziałam że nie mam do czego wracać więc decyzja o wychowawczym nie była taka trudna.

Ja jak juz pisalam,z pierwsza corka siedzialam na wychowawczym do czasu jak miala rok i 8 miesiecy,teraz z druga tez sie troche zejdzie pewnie.Skoro jest taka mozliwosc to korzystam by pobyc z dzieciakami.

Ja mam taką sytuację: byłam na macierzyńskim do końca lutego, do końca marca mam urlop wypoczynkowy za 2012 i 5 dni za 2013 i chciałam wziąć od kwietnia do lipca wychowawczy ale kadrowa powiedział że muszę najpierw wziąć cały urlop wypoczynkowy z 2013 i dopiero mogę iść na wychowawczy. Czy mam taki obowiązek?

dorotka847 pisze:kadrowa powiedział że muszę najpierw wziąć cały urlop wypoczynkowy z 2013 i dopiero mogę iść na wychowawczy. Czy mam taki obowiązek?

To samo usłyszałam u siebie

Ja mam z racji bliźniąt macierzyński do września, a co potem jeszcze nie wiem.Dziewczyny będą już miały 9 miesięcy. Płatny wychowawczy nam się nie należy.

kasia_m85, a to Tobie się będzie należał roczny macierzyński o ile ustawa wejdzie w życie?

Fuente pisze:kasia_m85, a to Tobie się będzie należał roczny macierzyński o ile ustawa wejdzie w życie?

Nie, bo ja rodziłam w listopadzie 2012.

kasia_m85, ale Fuente chodzi o to, że na urlopie macierzyńskim będziesz we wrześniu czy Was to też nie obejmie?

No właśnie z tego co zrozumiałam w tym projekcie, to jak we wrześniu kobieta jeszcze będzie na urlopie macierzyńskim to może skorzystać z dodatkowego pół roku macierzyńskiego

kari pisze: ale Fuente chodzi o to, że na urlopie macierzyńskim będziesz we wrześniu czy Was to też nie obejmie?

Fuente pisze:No właśnie z tego co zrozumiałam w tym projekcie, to jak we wrześniu kobieta jeszcze będzie na urlopie macierzyńskim to może skorzystać z dodatkowego pół roku macierzyńskiego

Aaa, to powiem szczerze,że nie wiem. Muszę policzyć kiedy dokładnie kończy mi się macierzyński (czy na początku września czy sam koniec sierpnia) i się dowiedzieć.

kasia_m85, http://www.mpips.gov.pl/wsparcie-dla-ro ... zicielski/
według tego jeśli nawet ostatni dzień urlopu przypadnie Ci na 1 września to mogą Wam przedłużyć 65-71 tygodni w zależności od ilości dzieci urodzonych przy jednym porodzie

trzymam kciuki za wrzesień

kasia_m85, wystarczy że w dniu 1 września będziesz jeszcze na macierzyńskim to wówczas łapiesz się na roczny macierzyński pod warunkiem że nowelizacja ustawy wejdzie w życie

mam 2 pytania:

1) z jakim wyprzedzeniem i w jakiej formie (podanie?wypelniony druk?) zglasza sie powrot do pracy z urlopu wychowawczego?
2) z jakim wyprzedzeniem i w jakiej formie (podanie?wypelniony druk?) zglasza sie przedluzenie urlopu wychowawczego?

Juz kiedys wracalam do pracy z wychowawczego,po uprzednim jego przedluzeniu, ale kompletnie nie pamietam jak sie to robilo;)

No a ja zakładałam, że po macierzyńskim wracam do pracy a Pola do żłobka- teraz wiem, że nie oddałabym jej do żłobka choćby nie wiem co. Nie teraz. Może jak się dostanie do żłobka za rok, to tak. Nie chcę tracić tych niepowtarzalnych chwil, a z jednej pensji dajemy radę mimo kredytu, choć nieco się o to bałam. Więc myślę, że jeszcze minimum rok do pracy "stacjonarnie" nie wrócę.

na razie mam nastawienie, że nasz dzidziuś po roku macierzyńskiego pójdzie do żłobka... ja i mój mąż też tak wcześnie poszliśmy do żłobka i uważam że wyszło nam to na dobre... ale wypowiem się jeszcze raz jak nadejdzie czas kiedy będę musiała oddać małego do żłobka. Ciekawe czy moje zdanie się zmieni?

Ja w ogóle nie rozważałam, bo ani przy Diance, ani przy Tadziu nie miałam do niego praw. Myślę jednak, że tak czy tak bym się nie zdecydowała. Gdyby A. był jedynym żywicielem rodziny, musiałby znacznie więcej pracować, dzieci by nie widywał. A tak oboje od 16 mamy szlus i całe popołudnia dla dzieciaków. Poza tym widzę, jak fanrastycznie dzieciaki rozwijają się w placówkach. Wielu elementów nie zapewniłabym im w domu.

U mnie za powrotem do pracy przemawiały głównie kwestie finansowe. Ale z drugiej strony brakowało mi ludzi.

gohnia pisze: A z drugiej strony znam dziewczyny (zresztą może i ja się w pewnym stopniu do nich zaliczam), dla których sprawy rodzinne, bycie z dziećmi jest najważniejsze i najbardziej satysfakcjonujące.

Niestety kompletnie nie mogę tego powiedzieć o sobie... Kocham moje dzieci nad życie, ale zarówno dla nich jak i dla mnie lepsze jest to kiedy nie spędzamy ze sobą całych dni... Ja oprócz rodziny, potrzebuję wyzwań i innych ludzi obok siebie. Potrzebuję mieć kawałek tylko swojego życia, żeby móc realizować swoje pasje... Aktualnie np. mój tydzień wygląda tak, że ani jednego dnia po południu nie ma bez jakiś zajęć- czy to moich czy dzieci i nieraz jestem tym zmęczona... ale z kolei nie wyobrażam sobie z czegoś zrezygnować...

martonia, u mnie było kilka czynników, które złożyły się na decyzję o urlopie wychowawczym, ale przede wszystkim - chciałam zostać z dziećmi, być przy nich. I choć czasami mam dość, to nie żałuję decyzji. Tylko raz będą dziećmi, ten czas nie wróci.
Jeśli od września mniejszy pójdzie do przedszkola, to będę starała się wrócić do pracy. I powiem szczerze, że jestem lekko przerażona jak to się wszystko ułoży, tj. jak pogodzę pracę i dom. I nie chodzi mi tu tylko o kwestie logistyczne - bo co bym nie myślała o teściach, to dziadkami są super i zawsze są gotowi, a wręcz chętni by pomóc przy chłopakach. Po prostu nie wiem, jak to jest NIE być mamą na cały etat

Ja też nigdy nie rozważałam,po pierwsze bie nadaje sie na mame na caly etat,po drugie u nas utrzymanie sie z pensji meza nie mialoby racji bytu,jesli juz to on by musial zostac w domu a ja pracowac
Z drugiej strony wiem,ze dlugie bycie z dziecmi w domu procentuje na przyszlosc, i znam mnostwo takich przykladow

ava pisze:Tylko raz będą dziećmi, ten czas nie wróci.

to jest bardzo silny argument, który też mi siedzi w głowie, tym bardziej, że nikt mi nie da pewności, że będzie kolejne dziecko i taka kolejna szansa, a zresztą każde dziecko przecież jest inne, więc też to nie będzie to samo..

agunia pisze:Z drugiej strony wiem,ze dlugie bycie z dziecmi w domu procentuje na przyszlosc, i znam mnostwo takich przykladow

rozwiniesz myśl?

martonia, jest jeszcze jedna sprawa - z kim zostanie mała. Czy żłobek, czy opiekunka. Jeśli placówka, to kto będzie zostawał z małą jak będzie chorować?

Blue, a tak z ciekawości, bo Ty jesteś doświadczona w tym temacie Jeśli po urlopie wychowawczym chciałabym wrócić do pracy np. na 1/2 etatu, to do kogo należy decyzja jak to rozłożyć, tj. czy mam pracować 5 dni w tygodniu po 4 h czy 2,5 dnia? Do pracodawcy czy do mnie?

a ja mam pytanie, czy pracodawca musi wyrazić zgodę na niepełny etat, czy może odmówić?

Jpuasz-wg kodeksu to jest na wniosek pracownika bodajze,wiec nie powinien sie nie zgodzic.Dawno składałam,bo sporo czasu minęło od powrotu do pracy,ale nie sądzę by się cos na niekorzysc pracownika zmieniło.Rozważam jeszcze obniżenie etatu.
Ava-to chyba nie jest prawnie uregulowane,kwestia dogadania się.W razie braku porozumienia,przystalabym na sugestie pracodawcy.